KichajNaAlergię, czyli jak sobie z nią radzić
Najlepszym rozwiązaniem dla pozbycia się dokuczliwych objawów alergii jest unikanie kontaktu z czynnikami wywołującymi reakcję uczuleniową. Takie postępowanie nie zawsze jest możliwe, dlatego w praktyce stosuje się farmakoterapię osłabiającą objawy.
Rola histaminy
Za większość dokuczliwych symptomów alergii odpowiedzialna jest histamina – hormon zaangażowany w reakcje o podłożu alergicznym . Uwolniona do krwiobiegu pobudza receptory histaminowe i powoduje:
- rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwiększenie ich przepuszczalności (miejscowe zaczerwienie i obrzęk),
- skurcz mięśni gładkich (np. oskrzeli),
- pobudzenie (kichanie i świąd).
Leczenie
Podstawową grupą leków łagodzących dokuczliwe objawy alergii są te doustne, hamujące receptor histaminowy H1. Dzielona na dwie główne generacje. Niektóre źródła typują również leki do III generacji. Zarówno leki I, jak i II generacji obniżają: świąd i zmiany skórne, kichanie, wodnistą wydzielinę, nadmierne łzawienie oczu. Różnica między tymi lekami polega na ilości działań niepożądanych, na przykład te należące do I generacji wpływają na ośrodkowy układ nerwowy i wywołują efekt znużenia i senność. Z tego powodu częściej stosuje się preparaty z II generacji. Oprócz substancji doustnych w celu łagodzenia skutków alergii stosuje się miejscowo preparaty: do nosa, do oczu czy na skórę. Zwykle zaczynają one działać szybciej. Krople i aerozole do nosa zmniejszają katar i przekrwienie błony śluzowej nosa i są zalecane w sezonowym lub całorocznym alergicznym nieżycie nosa. Natomiast krople do oczu zalecane są w alergicznym zapaleniu spojówki i rogówki oka, zarówno całorocznym, jak i sezonowym; zmniejszają obrzęk i przekrwienie.
Piśmiennictwo
Janiec W. Kompendium farmakologii. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2010: 282–288
Rutter P. Opieka farmaceutyczna. Wyd. 4. Wrocław 2018: 39–45
